Regulier of Speciaal onderwijs??

In juli wordt Joas alweer vier jaar en mag hij dus naar school. Wat voor andere kinderen misschien niet zoveel voorbereiding vergt is dat bij Joas toch anders. Wij hebben inmiddels een keuze gemaakt en zijn dankbaar voor alle hulp die we hier bij gekregen hebben, want er komt best veel bij kijken. En waar het eigenlijk op aankomt is heel hard gezegd: wie wil jouw kind op school hebben? Want ook al zijn ze vanuit passend onderwijs verplicht een plekje voor hem te creëren of te zoeken, valt en staat alles met geld!

Toen Joas ongeveer 2,5 jaar was zijn we ons gaan oriënteren wat betreft het basisonderwijs. Al gauw was duidelijk dat wij voorstander zijn van het proberen op regulier onderwijs. Vooral omdat wij denken dat Joas hier cognitief gezien erg veel kan leren en aangezien hij een meester in imiteren is denk ik ook dat hij qua gedrag hier veel kan opsteken met betrekking tot omgang met anderen, regels en vooral het luisteren.

Wij hebben een aantal reguliere basisscholen bezocht en al snel sprong er één uit. Toevallig is dit ook de oude basisschool waar ik zelf op heb gezeten en is het ook nog eens de basisschool het dichtste bij ons in de buurt. Kortom, we vallen met onze neus in de boter. Het voelde als een warm bad en we voelden ons erg welkom. Men begon niet meteen over de dingen die niet mogelijk zijn, en ook niet over de voorzorgsmaatregelen (vooral papierwerk) die ze moeten nemen mocht speciaal onderwijs toch nodig zijn. Geheel open zijn zij het gesprek in gegaan, zonder Joas ooit te hebben ontmoet.

Toen Joas drie jaar werd zijn we begonnen met het voorbereiden op de basisschool. De kinderopvang plus waar hij momenteel heen gaat draagt hier zeer goed aan bij. Hij gaat hier vier dagen heen en zij hebben voor hem een soort van zorg-ontwikkelplan opgesteld. Hierin worden diverse doelen beschreven met het oog op de basisschool. Denk hierbij echt aan de meest simpele dingen: Joas kan 10 minuten in een kring zitten. Joas kan zoveel minuten samen spelen met een ander kindje. Joas kan zoveel minuten zonder luier zonder dat hij plast en poept. Joas kan zelfstandig zoveel minuten aan tafel spelen. De meest basic dingen eigenlijk, die voor andere kindjes heel ‘gewoon’ zijn. En als je deze doelen ziet, zijn het vooral ‘gedrags-doelen’. Als je kijkt naar wat hij cognitief al kan en begrijpt denk ik dat je verbaasd zal zijn. Het herkennen van kleuren, vormen en ongelooflijk veel plaatjes herkennen. Het enige verschil hierin met een ander kind is dat hij niet praat. Er zit zoveel in, maar het komt er (verbaal) niet uit. Maar hij doet hierin zeker niet onder voor andere kindjes. Tevens vind ik het goed voor kindjes zonder ‘iets’, want ook zij moeten leren dat niet iedereen hetzelfde is. Juist daar worden de zaadjes gepland om voor elkaar te zorgen en naar elkaar om te kijken!!

De basisschool zelf is ook bezig met voorbereiden, want het voor hun de eerste keer dat zij een kindje met downsyndroom op school krijgen. Zo heeft de onderwijsassistent de workshop Leespraat gevolgd en hebben ze zelfs al nagedacht over welk lokaal ze gaan gebruiken voor de groep 1 van na de zomer, met het oog op het weglopen van Joas (ver bij de uitgang vandaan dus).

Vanuit Centrum Jeugd en Gezin krijgen wij een fantastische ondersteuning met betrekking tot de begeleiding die Joas nodig heeft. Na de zomer gaat hij twee ochtenden starten aangevuld met de kinderopvang die hij momenteel heeft. Deze twee ochtenden krijgt hij acht uur individuele begeleiding in de klas. Vergeleken met andere verhalen die wij horen is dit echt luxe en zijn wij hier zeer blij mee. Vooral na alle verhalen en nieuwsberichten die je deze week nog voorbij zag komen met betrekking tot Passend Onderwijs en de tijd die leerkrachten te kort komen om deze kinderen goed te begeleiden. De begeleider zal Joas ondersteunen in het leerproces, het aanleren van gedrag etc.

Over een jaar tijd willen we deze twee ochtenden uitbreiden naar fulltime school en geen kinderopvang meer. We zijn zeer benieuwd hoe dit gaat zijn en hoe hij zich gaat ontwikkelen.

Daarbij wil ik zeggen dat wij absoluut niet tegen speciaal onderwijs zijn. Maar als ik zie hoe hij zich op het kinderopvang plus groepje optrekt aan de kindjes ‘zonder iets’ denk ik echt dat regulier onderwijs momenteel zeer goed voor hem is. En zoals ik hierboven al zeg, ik denk dat hij in zijn gedrag misschien achterloopt bij andere kindjes (hij is immers geestelijk toch wat jonger) maar cognitief doet hij absoluut niet onder voor anderen, voor nu.

Mocht uiteindelijk blijken dat hij zich ongelukkig gaat voelen en niet meer past op regulier onderwijs dan zullen wij absoluut openstaan voor speciaal onderwijs. In the end willen we allemaal het beste voor ons kind en willen we dat hij gelukkig is.

Wij gaan nu af en toe al even een kwartiertje binnenkijken bij de basisschool samen met Joas. Dan kan hij nu alvast iets wennen. Zie foto hieronder.