Zulke kinderen eisen aandacht op die naar onze kinderen had moeten gaan.

Zorgt passend onderwijs voor meer respect en begrip?

Passend onderwijs is een punt wat erg speelt in de huidige maatschappij. Iedereen heeft recht op onderwijs en basisscholen zijn verplicht bijzondere kinderen een plekje te geven of anders een plekje voor ze te zoeken. Laten we maar voorop stellen dat bij de scholen alles valt en staat met geld. Maar we hebben niet alleen met de school te maken. Ook voor andere ouders is het bijzonder dat er opeens kinderen in de klas komen die ‘anders’ zijn dan gemiddeld. Over het algemeen horen wij alleen maar positieve reacties over het feit dat Joas na de zomer naar regulier onderwijs gaat. Soms verbaasd, in de zin van, oh kan dat dan? Maar wel positief. Maar wat ik laatst via via hoorde, “zulke kinderen (mijn kind dus) eisen alleen maar meer tijd op die eigenlijk naar onze kinderen had moeten gaan.” Excuse me? Zulke kinderen? Onze kinderen? Zijn ‘zulke’ kinderen minder dan ‘onze’ kinderen?

Twee blogs geleden schreef ik over het feit dat Joas na de zomervakantie voor twee ochtenden per week gaat starten op regulier onderwijs, samen met een persoonlijk begeleider. De bedoeling is dat deze ochtenden steeds iets worden uitgebreid en dat hij uiteindelijk volledig naar school zal gaan. Wat is onze motivatie hiervoor? Waarom regulier onderwijs? Doen we alleen Joas hier voordeel mee?

Ik ben van mening dat Joas er baat bij heeft om gedrag te zien van andere kindjes ‘zonder iets’. Dat hij leert wat de norm is en dat hij gedrag gaat imiteren. Joas is nu eenmaal een meester in nadoen van handelingen en hij kan heel goed structuur herkennen. Hij doet iets omdat het nou eenmaal zo hoort. Daarnaast vind ik het belangrijk dat hij zich op kan trekken aan kindjes die net iets verder zijn dan hij. Dat hij uitdaging krijgt en dat er niet bij voorbaat van uit wordt gegaan dat hij dingen niet kan. Uiteraard zal het gat tussen hem en zijn klasgenootjes steeds iets groter worden, maar toch blijft het belangrijk dat hij blijft zien welk gedrag en welke regels er bij welke leeftijd horen.

Passend onderwijs heeft niet alleen voordelen voor Joas. Ik denk oprecht dat het een wisselwerking heeft. Want kinderen ‘zonder iets’ behoren ook te weten dat niet iedereen hetzelfde is. Dat iedereen uniek is en dat je respect moeten hebben voor de ander ondanks de verschillen die er zijn. Of dit nu is in uiterlijk, IQ, huidskleur of godsdienst bijvoorbeeld. Tevens denk ik dat het goed is dat men al jong leert dat het normaal is dat je voor je medemens zorgt en dat je je medemens liefhebt. Dat je elkaar helpt verder te komen in het leven, en dat je soms iets moet op offeren voor het geluk voor de ander. En het meest belangrijke, dat je mensen in zijn of haar waarde laat. Want wie ben jij om te oordelen over een ander?

Vroeger werden mensen met downsyndroom weggestopt in instellingen. Want ze waren een schande voor de maatschappij, een teleurstelling. Ze werden afgedaan als minder. En ik denk dat mensen tegenwoordig, door wat er toen met mensen met downsyndroom gebeurde, nog steeds met een scheef oog naar ze kijken. Downsyndroom blijft voor velen nog steeds ‘een ver van je bed show’. En zolang je er niet mee in aanraking komt zul je ook nooit de mogelijkheden zien. Zul je ook nooit zien dat ze ondanks de bijzondere extraatjes net zo zijn als jij. Doordat kinderen met downsyndroom nu de kans krijgen op regulier onderwijs zullen ook kinderen ‘zonder iets’ op jonge leeftijd al zien wat downsyndroom is. Ze raken ermee bekend. Het wordt gewoon in plaats van ‘anders’. Ze zullen de beperking minder zien. Ze groeien met elkaar op. En in ons geval, zal Joas gewoon Joas zijn voor zijn klasgenootjes. Joas is net iets anders, maar toch zo gelijk. Joas hoort bij ons in de klas. En we maken net zo goed ruzie met Joas om een schepje of een emmer en we spelen net zo goed met Joas als met een ander kindje. Want Joas is Joas. En niet, Joas is dat jongetje met downsyndroom.

Om terug te komen op ‘zulke kinderen, onze kinderen’…. Waarom is mijn kind minder? Omdat hij minder zelfstandig is? Waarom heeft mijn kind minder rechten? Omdat hier meer geld aan moet worden uitgegeven? Is ‘jouw’ kind te goed om mijn kind af en toe een handje te helpen? Mijn kind wil net zo goed als jouw kind onderdeel uitmaken van deze maatschappij. Hij wil later ook zijn steentje bijdragen en wil later ook anderen gelukkig maken.

Mensen zijn van nature bang en argwanend voor het onbekende. Maar als we op deze manier het onbekende, bekender kunnen maken voor de mensen, zorgt dit dan niet voor meer wederzijds begrip, meer respect en meer tolerantie? Ik denk van wel.

Tot slot wil ik erbij zeggen, wij zijn voorstander van passend onderwijs en vinden het fantastisch dat wij een school hebben gevonden die Joas met open armen ontvangt. Iets wat nog niet voor iedereen is weggelegd. Tevens snappen wij ook de keuze van ouders voor speciaal onderwijs. Het geluk van Joas staat voorop. Mochten wij door krijgen dat Joas niet meer gelukkig is op de reguliere basisschool, of mocht school (vaak vanwege financiële redenen) Joas niet meer kunnen bieden wat wij verwachten en wat hij nodig heeft dan staan wij zeker open voor speciaal onderwijs.

Blijf op de hoogte via onze Facebookpagina en like ons nu: https://www.facebook.com/bzzonder