Gastblog | Open en Eerlijk | Blog over Downsyndroom – B-zonder

Een gastblog geschreven door een blogger van Lotje & Co. 

Als ik op weg ben naar de eerste reguliere basisschool in de buurt, betrap ik mezelf op de gedachte dat het wel heel praktisch is dat de kinderen van de gastouder ook naar deze school gaan. Snel schud ik de gedacht van me af. Ik wil vooral eerst kijken of de school openstaat voor Arje, en zien of hij hier past. Hoe zou dit gaan? Wat als ik bij school nummer 1 meteen een afwijzende houding voel?

Ik voer het gesprek met de interim-directeur en de intern begeleidster. We praten wat over de school, en als ik de foto van Arje uit mijn tas haal en op tafel leg, raken we tot de kern.

De interim vertelt over zijn negatieve ervaring op een andere school. Leerkrachten vonden het zwaar om een jongetje met down in de klas te hebben. Hij wil dus ten alle tijden open en eerlijk kunnen zijn. ‘Dus wanneer voor leerkrachten de belasting te hoog wordt door de tijd en moeite die de begeleiding van Arje kost, is het beter wanneer er een andere plek voor hem gevonden wordt,’ voegt hij eraan toe.

Op de één of andere manier was ik op deze opmerking voorbereid: ‘We spreken nu toch af open en eerlijk te zijn tegen elkaar? Vóór zo’n cruciaal moment hebben we elkaar allang gesproken om oplossingen te bedenken voor de uitdagingen die er liggen.’

Het gesprek gaat verder, maar de interim noemt toch ook nog even dat het niet werkt wanneer Arje voor ordeverstoringen gaat zorgen.

‘Oh,’ en tot mijn eigen verbazing hoor ik de licht sceptische toon in mijn stem,
‘jullie hebben geen ‘gewone’ kinderen die de lessen wel eens verstoren?’

De interim lacht een oprechte lach en lijkt even uit zijn rol te vallen. Vervolgens hebben we het over de start, over rugzak, PGB en begeleiding. Dit lijkt er meer op, schiet er door mijn hoofd.

We lopen de school door. Er hangt een fijne leersfeer, en wanneer we bij het aparte gedeelte voor de kleuters komen, zie ik kleuters in groepjes ijverig aan het werk. In deze sfeer zou Arje tot leren kunnen komen, bedenk ik. Niet geheel ontevreden loop ik de school weer uit.

Ik heb geen nee van de school en geen nee voor mezelf. Wie weet.