De jongens reageren op hun broertje alsof hij er altijd is geweest en alsof hij het liefste wezen op aarde is. Daar waar wij (papa en mama) met enige regelmaat ’s nachts om 3 uur denken: “Waar zijn we in vredesnaam aan begonnen”, zo overladen Joas en Jens hun kleine broertje met aaitjes en kusjes. Who would have thought…??
Al weer ruim vijf weken geleden werd kleine Juup geboren na een bevalling van zo’n zeven uur. Op het moment suprême, dat moment waarop je het gevoel hebt dat er een rollade door je neusgat geduwd wordt, het uitgelezen moment om belangrijke beslissingen te maken in je leven, en met de kennis ‘wij maken geen meisjes’ besloot ik:…. NOOOIT WEEEEER!!
Na de bevalling heb ik een tijdje argwanend naar mijn zoon gekeken. Zat alles erop en eraan? Was alles in orde? Ja! Een kleine man met 10 vingers, 10 tenen, 1 linkeroog en een beetje haar.
Eenmaal thuis verwachtte ik dat Joas en Jens erg rebels zouden zijn. En ik dacht dat vooral Jens erg jaloers zou zijn op dat alle aandacht naar zijn broertje ging. Maar nu, vijf weken later, zit ik nog steeds te wachten tot dit gebeurd. Tot nu toe zijn ze zo verschrikkelijk lief voor kleine Juup.
Elke keer als Joas langs de wipper van Juup loopt, of Juup in het vizier krijgt roep hij: “Kijk!! Baby.. aahhhhh!!” Dan aait hij Juup even over zijn bolletje en geeft hem een dikke kus op zijn hoofd. Ik denk dat dit wel 50x per dag gebeurd. (Juup zijn haartjes staan ook stijf van de dikke lebber-kussen)
En ook Jens is dol op zijn broertje en vraagt al wanneer hij met hem mag spelen. Ook Jens knuffelt hem vaak en roept de hele dag: ‘Kijk, Jupie is wakker’. En dan denk ik “Ja, dat komt omdat jullie hier lopen te schreeuwen!”
Maar goed, voor nu is er nog geen jaloezie te bespeuren richting hun kleine broertje. De drie musketiers, de 3 J’s, broertjes!
Volg ons op Facebook: https://www.facebook.com/bzzonder
Volg ons op Instagram: https://www.instagram.com/bzzonder
Lees ook: Ben ik Bang?
leave a comment